Hoe sterk is de eenzame fietser?

Jaren geleden reeds zong Boudewijn de Groot: “Hoe sterk is de eenzame fietser / Die kromgebogen over z'n stuur tegen de wind / Zichzelf een weg baant /… / En ik zit hier tevreden met die kleine op m’n schoot / De zon schijnt en er is geen reden / Met dat rotweer en die harde wind te gaan fietsen met dat kind…”

Weer of geen weer, in een fietscafé kan geen fiets ontbreken. Hij hangt hier dan ook boven het hoofd van onze gasten. Nu het is niet zomaar een fiets, want hij dateert van omstreeks 1900 en behoorde destijds toe aan “Gieljom” Trouwers, die in Lommel notaris was tussen 1886 en 1911.

Deze Guillaume of Willem Trouwers was geboren in 1860 te Hasselt, alwaar zijn uit Wellen afkomstige vader Gerardus Fr. Trouwers (1813-1871), na eerst even bij de Registratie werkzaam te zijn geweest, vanaf 1836 secretaris was bij het parket van de Procureur des Konings van de Rechtbank.  Guillaume studeerde notariaat aan de Leuvense universiteit 1881-1882, waar hij studiegenoot was van twee Lommelaars: Henri Bollen en (de latere burgemeester) François Van Ham. Hij huwde in 1885 te Alken met Octavie Boes. In de periode 1882-1886 was hij in de leer op een notariskantoor, vermoedelijk bij zijn oom Thenaers. Hij is alsdan blijkbaar woonachtig te Alken, want hij wijkt vandaar in te Lommel op 20 juni 1886, vlak na zijn benoeming tot notaris. Hij was bestuurslid van Lommelse fanfare (opgericht 1900) en van het Davidsfonds Lommel (opgericht 1911). In 1900 verhuisde notaris Trouwers naar een nieuw gebouwde woning in de Lommelse Kerkstraat, waar achtereenvolgens 5 notarissen kantoor zullen houden: Guillaume Trouwers (1900-1911), Gustave Trouwers (1912-1929), Charles Indekeu (1929-1942), Jacques Indekeu (1951-1986), en Bruno Indekeu (1986-1991). In 1994 werd dit herenhuis afgebroken. 






Guillaume Trouwers overleed op 14 september 1911 nadat hij een tijdje eerder zijn fiets cadeau had gedaan aan notarisklerk  Petrus Ley (1870-1944). Diens dochter Ida (1917-2008) schonk hem veel later aan de vader van één van de uitbaters van “De Elze”…  
En zo is 't dus gekomen.